Minister van Ontwikkelingssamenwerking Olivier Chastel heeft in het Parlement zijn jaarlijks verslag voorgesteld over de Mensenrechten in de 18 partnerlanden van de Belgische ontwikkelingssamenwerking. De Minister hoopt en zal er over waken dat het verslag over 2010 als informatie- en inspiratiebron dient voor het regeringsbeleid.
Er vallen zeker verbeteringen te noteren, maar dat neemt niet weg dat er nog grote problemen blijven bestaan. Twee problemen springen in het oog: de discriminatie van bepaalde bevolkingsgroepen (vrouwen, personen met een handicap, homoseksuelen, …) en zwakke rechtssystemen, die dikwijls te lijden hebben onder een schrijnend gebrek aan middelen, aan capaciteit en aan personeel, problemen die dikwijls nog verscherpt worden door corruptie en nepotisme. Daarenboven wordt de toegang tot het gerecht nog bemoeilijkt door de hoge graad van analfabetisme, een gebrekkige kennis bij burgers van hun rechten en de te hoge kosten van procedures en advocaten. In vergelijking met 2009 zijn een aantal verbeteringen merkbaar, maar deze worden overschaduwd door vele inbreuken en gebreken.
Daarom blijft de Belgische Ontwikkelingssamenwerking actief op verschillende domeinen om de mensenrechten in haar 18 partnerlanden te bevorderen en te beschermen.
In het specifieke geval van seksueel geweld, bijvoorbeeld, zien we dat de Congolese regering en de Verenigde Naties in de DRC een strategie hebben aangenomen die de strijd tegen de straffeloosheid koppelt aan preventie en bescherming tegen deze gewelddadigheden. De Belgische Ontwikkelingssamenwerking heeft in 2010, in het kader van dit plan, haar bijdrage vernieuwd aan het “Fonds de Stabilisation et de Redressement à l’Est », onder leiding van de UNPD.
In Peru werd rond dit thema hulp toegekend aan een nieuw project van een lokale NGO die er in drie regio’s (Lima, Cuzco en Junín) voor wil zorgen dat het middenveld betrokken wordt bij de uitwerking van het Strijdplan tegen geweld tegen vrouwen (2009-2015) en zo ook haar bijdrage kan leveren.
Volgens Minister Olivier Chastel, « blijft het respect voor de mensenrechten in sommige partnerlanden ontgoochelen. Maar ik ben ervan overtuigd dat we het best kunnen bijdragen aan een verbetering van de situatie via een aanmoedigend en waakzwaam –dus soms ook kritisch- beleid ».